İŞÇİ PARTİSİ DENİZ GEZMİŞİ ANDI

İşçi partisi Malatya il başkanı Arif DOĞAN.6 Mayıs idamların
bugün denizlerin ne kadar haklı olduğunu görebiliyoruz davanız davamızdır saygı
ile anıyoruz

Deniz Gezmiş’in
babasına yazdığı veda mektubu acı günleri bir kez daha hatırlatıyor. Bu
satırlar bir evladın babasına yazdığı son mektup olmanın ötesinde, aynı zamanda
yakın siyasi tarihin en tartışmalı olayının da belgesi. 6 Mayıs 1972’de idam
edilen Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan için bugün söylenecek çok şey
var

 Onlar ülkesi ve bağımsız Türkiye
için hayatlarını hiç gözünü kırpmadan verdiler

kahrolsun   ABD
emperyalizmi..   YAŞASIN TAM BAĞIMSIZ
TÜRKİYE dediler

Deniz Gezmiş bir kahramandı. Yıldırım gibi yaşadı. Rüzgâr gibi değil, yıldırım gibi geçti
Cumhuriyet tarihimizden. 40 yıl
oldu. Bu iklimde bir an gözüktü;
şimşek gibi parladı. Ama
unutulmaz bir ışık kaldı Ondan. Bir
cesaret ışığı, bir isyan ışığı, bir vicdan ışığı… Ateşi 40 yıldır yanıyor. Yüreklerdeki
yangındır ve aydınlatıyor. Deniz’in,
bıraktığı pratik, her yönüyle  incelenmelidir

 Ne
yapmışlardı deniz Gezmiş’lere Kemalistler devrimci değil
diyenlerin tarihsel diyalektikten haberleri olmadığından şüphem olmadı üç fidanımızı idam edenlerden hesap sorulmalı ve yargılanmalıdırlar

Baba, 

Mektup elinize geçmiş olduğu zaman, aranızdan
ayrılmış bulunuyorum. Ben, ne kadar üzülmeyin desem, yine de üzüleceğinizi
biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar,
büyür, yaşar ve ölürler… Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde,
fazla şeyler yapabilmektir.

Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal
karşılıyorum. Ve kaldı ki, benden önce giden arkadaşlarım, hiçbir zaman ölüm
karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın. 

Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış
değildir.

Bu yola bilerek girdi. Sonunda da bu olacağını
biliyordu.

Seninle düşüncelerimiz ayrı ama beni anlayacağını
tahmin ediyorum. Sadece senin değil, (…) anlayacağını inanıyorum.

Cenaze için, avukatlarıma gerekli talimatı
verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara´da 1969´da ölen arkadaşım Taylan Özgür´ün yanına gömülmek
istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul´a götürmeye kalkma.

Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı
küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı
olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir
yerde insanlığa hizmettir.

Son anda, yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık
duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle
kucaklarım…

Oğlun Deniz Gezmiş
6 Mayıs 1972, Merkez Cezaevi

http://www.malatyabeydagi.com/haber/2088/isci-partisi-deniz-gezmisi-andi.html